VandaagindeMuziek.nl

&

Met de muziekgeschiedenis van vandaag, de jarigen en albums en singles die vandaag in Nederland, België, Engeland, Amerika, Duitsland, Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk, Italië, Denemarken, Zweden, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland nummer één zijn gekomen.

Jarigen van vandaag

1938: KONINGIN SOPHIA 

VAN SPANJE

1941: BRIAN POOLE

ZANGER ENGELAND

1941: BRUCE WELCH 

THE SHADOWS SLAGGITARIST

1942: STEPHANIE POWERS 

ACTRICE USA

1945: J.D. SOUTHER 

ZANGER USA

1952: MAXINE NIGHTINGALE

ZANGERES ENGELAND

1956: ERIC VAN TIJN 

PRODUCER NEDERLAND

1956: FRED FAIRBRASS 

RIGHT SAID FRED GITARIST

1958: BOBBY DALL 

POISON BASSIST

1961: k.d. lang

(KATHRYN DAWN LANG)

ZANGERES CANADA

1964: ARNOLD VAN DONGEN 

GITARIST NEDERLAND

1966: ERIK DE WINDT 

THE SHORTS TOETSENIST

1966: PETER DE GELDER 

ACTEUR NEDERLAND

1969: REGINALD ARVIZU

KORN BASSIST

1974: NELLY 

(CORNELL HAYNES JR.)

RAPPER USA

1976: ETIËNNE POEDER 

MUSICALSTER NEDERLAND

1986: YES-R 

(YESSER ROSHDI)

RAPPER NEDERLAND

1986: LARA SACHER

ACTRICE AUSTRALIË

1988: LINDZE LETHERMAN

ACTRICE USA

(GENERAL HOSPITAL)

1989: KATELYN TARVER

ZANGERES USA

David Bowie - Jaren zeventig

DAVID BOWIE DAGBOEK: JAREN ZEVENTIG 

1970_angelabowie1970

Op 20 maart 1970 trouwt David Bowie in het Engelse Bromley met Angela Barnett. Zij hebben elkaar in 1969 leren kennen bij een optreden van de groep King Crimson. Uit dit huwelijk wordt op 30 mei 1971 zoon Zowie geboren. Op 8 februari 1980 gaan Angie en David Bowie uit elkaar.

1971

David Bowie zet op 27 januari 1971 voor het eerst voet op Amerikaanse bodem. Omdat hij geen werkvergunning heeft gekregen, brengt hij uitsluitend promotiebezoekjes aan radio- en televisiestations. In Texas en in Louisiana krijgt David Bowie veel publiciteit omdat hij verkleed als vrouw ten tonele verschijnt. In februari 1971 keert hij terug naar de Verenigde Staten om op te treden in o.a. New York, Chicago, Philadelphia, San Francisco en Los Angeles.

30_05_1971_zowie_webOp 30 mei 1971 wordt Zowie Duncan Heywood Jones geboren. Hij is de zoon van David en Angie Bowie. In 1989 heeft hij genoeg van zijn voornaam Zowie en laat hij zich Joey noemen. Sinds de jaren negentig gaat hij als Duncan Bowie door het leven.

Oh! You Pretty Thing in de uitvoering van Peter Noone komt op 26 juni 1971 binnen in de Nederlandse tipparade. De single wordt geen hit. In Groot-Brittannië is Oh! You Pretty Thing goed voor een twaalfde plaats. Dit liedje is een compositie van David Bowie voor zijn album Hunky Dory. Hij heeft de uitvoering van Peter Noone geproduceerd. Peter Noone is afkomstig uit het Engelse Manchester. In de jaren zestig is hij zanger van Herman’s Hermits.

Hunky Dory is op 17 december 1971 de eerste LP van David Bowie die in Amerika wordt uitgebracht. De plaat komt op 15 april 1972 binnen in de albumlijst van Billboard. Hunky Dory komt niet hoger dan 96. Op deze LP staan Changes, Oh! You Pretty Things, Eight Line Poem, Life On Mars?, Kooks, Quicksand, Fill Your Heart, Andy Warhol, Song For Bob Dylan, Queen Bitch en The Bewlay Brothers.

1972

In de Melody Maker van 22 januari 1972 staat een interview van Michael Watts met David Bowie. Hierin vertelt de zanger dat hij biseksueel is, graag vrouwenkleren draagt en zichzelf Ziggy Stardust noemt. The Spiders From Mars is zijn begeleidingsband met o.a. Mick Ronson en Trevor Bolder.

1972_OXFORDTOWNHALL_JUNIOp 10 februari 1972 begint de Ziggy Stardust Tour met een optreden in de Tolworth Toby Jug in Londen. De zanger wordt begeleid door gitarist Mick Ronson, bassist Trevor Bolder en drummer Mick ‘Woody’ Woodmansey. Deze foto is in juni 1972 gemaakt in de Oxford Town Hall.


Volgens de overlevering schrijft David Bowie op 26 maart 1972 All The Young Dudes. Dit liedje wordt door de Engelse groep Mott The Hoople opgenomen. David Bowie is ook de producer van hun versie. Dit is de eerste hit voor Mott The Hoople. Vóór de opname heeft hun zanger Ian Hunter overwogen de groep te ontbinden. All The Young Dudes komt op 12 augustus 1972 binnen in de Britse hitparade. De single bereikt de derde plaats. In de Nederlandse Top 40 blijft All The Young Dudes in september 1972 op 27 steken.

Starman van David Bowie wordt op 14 april 1972 op RCA 2199 uitgebracht. De single komt op 24 juni 1972 de Engelse hitparade binnen. Starman haalt de tiende plaats. De single is de voorloper van het album The Rise And Fall Of Ziggy Stardust And The Spiders From Mars.

Als Ian Hunter op het punt staat zijn groep Mott The Hoople te ontbinden, biedt David Bowie hem op 26 mei 1972 twee nieuwe liedjes aan om op te nemen – Suffragette City en All The Young Dudes. Mott The Hoople kiest voor All The Young Dudes. De opname wordt ook geproduceerd door David Bowie. All The Young Dudes komt op 12 augustus 1972 binnen in de Britse hitparade. De single bereikt de derde plaats.

Op 6 juni 1972 verschijnt The Rise And Fall Of Ziggy Stardust And The Spiders From Mars. Op dit album staan o.a. Five Years, Soul Love, Moonage Daydream, Starman, It Ain't Easy, Lady Stardust, Star, Hang On To Yourself, Ziggy Stardust, Suffragette City en Rock & Roll Suicide. De LP komt op 1 juli 1972 binnen in de Britse albumlijst. The Rise And Fall Of Ziggy Stardust & The Spiders From Mars bereikt de vijfde plaats.

Elvis Presley geeft op 9, 10 en 11 juni 1972 concerten in de Madison Square Garden in New York. Het is voor het eerst dat hij in de deze stad optreedt. Onder de vele bezoekers bevinden zich John Lennon, George Harrison, Art Garfunkel en David Bowie. Naar verluidt kost een interview met Elvis Presley 120.000 dollar. Niet één krant of tijdschrift gaat hierop in.

In Engeland wordt op 1 september 1972 John I’m Only Dancing van David Bowie uitgebracht. De single komt op 16 september 1972 de Engelse hitparade binnen. Hij haalt de twaalfde plaats. In Amerika wordt John I’m Only Dancing pas in 1976 in een nieuwe bewerking uitgebracht. Deze single wordt geen hit.

David Bowie begint op 22 september 1972 aan het Amerikaanse gedeelte van zijn Ziggy Stardust Tour die op 10 februari 1972 in Londen van start is gegaan. Het eerste concert in Amerika is in de Music Hall in Cleveland. David Bowie wordt begeleid door The Spiders From Mars die bestaan uit sologitarist Mick Ronson, bassist Trevor Bloder, drummer Mick 'Woody' Woodmansey en pianist Mike Garson.

In Engeland wordt op 1 september 1972 John I’m Only Dancing van David Bowie uitgebracht. De single komt op 16 september 1972 de Engelse hitparade binnen. Hij haalt de twaalfde plaats. In Amerika wordt John I’m Only Dancing pas in 1976 in een nieuwe bewerking uitgebracht. Het wordt geen hit.

David Bowie begint op 22 september 1972 aan het Amerikaanse gedeelte van de Ziggy Stardust Tour die op 10 februari 1972 in Londen van start is gegaan. Het eerste concert in Amerika is in de Music Hall in Cleveland. David Bowie wordt begeleid door The Spiders From Mars die bestaat uit sologitarist Mick Ronson, bassist Trevor Bloder, drummer Mick 'Woody' Woodmansey en pianist Mike Garson.

David Bowie treedt op 28 september 1972 op in de Carnegie Hall in New York. Het is de eerste keer dat hij voor een uitverkochte zaal in Amerika staat.

Op 25 november 1972 komt The Man Who Sold The World binnen in de Britse albumlijst. David Bowie heeft deze LP al in 1970 uitgebracht, maar is dan een succes. The Man Who Sold The World is geproduceerd door Tony Visconti. De plaat bereikt de 26-ste plaats. Naast de titelsong staan op dit album The Width Of A Circle, All The Madmen, Black Country Rock, After All, Running Gun Blues, Saviour Machine, She Shook Me Cold en The Supermen.

David Bowie geeft op Kerstavond 1972 een speciaal optreden in het Rainbow Theatre in Londen.

1973

Op 19 en 25 januari 1973 treedt David Bowie op in de Royal Ballroom in het Engelse Tottenham om te repeteren voor de komende Aladdin Sane Tour. 

1973_aladdinsane_tourVan 6 t/m 13 februari 1973 wordt er gerepeteerd in de RCA-studio in New York.

The Aladdin Sane Tour begint op 14 februari 1973 in de Radio City Hall in New York. Tijdens het optreden valt David Bowie van het toneel als een mannelijke fan hem probeert te zoenen. Tot 12 maart 1973 zijn er optredens in de Verenigde Staten. Van 8 t/m 20 april 1973 strijkt The Aladdin Sane Tour neer in Japan. Van 12 mei t/m 3 juli 1973 zijn er optredens in Schotland en Groot-Brittannië. David Bowie wordt begeleid door Mick Ronson (sologitaar en zang) , Trevor Bolder (basgitaar), Mick "Woody" Woodmansey (drums), Mike Garson (piano en mellotron), Ken Fordham (saxofoon), John Hutchinson (ritmegitaar en zang), Brian Wilshaw (saxofoon en fluit) en Geoffrey MacCormack (zang en  percussie).

Aan het slot van zijn show in het Hammersmith Odeon in Londen zegt David Bowie op 3 juli 1973 dat dit zijn allerlaatste live-optreden is. Een jaar later staat hij echter gewoon weer op de planken op zijn Diamond Dogs-tournee.

Door de Amerikaanse omroep NBC wordt op 16 juli 1973 een televisie-show rond David Bowie uitgezonden.

In Club Veroncia op de Scheveningse Pier wordt op 23 augustus 1973 de Nederlandse David Bowie verkiezing gehouden. Deze wordt georganiseerd door platenmaatschappij Inelco en Radio Veronica. Prijzen zijn o.a. een Kenwood versterker, een klokradio en een koptelefoon. De jury bestaat uit Ferry Tromp van het blad Televizier, Barend Toet hoofdredacteur van Muziekkrant Oor, Ruud van Dulkenraad van Muziek Expres, Lex Harding van Radio Veronica en Inelco-medewerkers Albert van der Croft en Tibor Benkhard. De wedstrijd wordt gewonnen door Frits Roesingh van Iterson. Tweede wordt Wouter van Middendorp, de voorzitter van de Nederlandse David Bowie-fanclub. De derde plaats is voor Tom de Jonge. Wim de Bie en Kees van Kooten doen ook aan de verkiezing mee. Zij maken televisieopnamen voor Het Gat Van Nederland van de VPRO. De twee eindigen op de dertiende en veertiende plaats.

Op 19 oktober 1973 wordt Pin Ups uitgebracht. Op de LP zingt David Bowie zijn favoriete liedjes uit de jaren zestig, zoals Here Comes The Night van Them, Sorrow van The Merseys, Where Have All The Good Times Gone van The Kinks en Let’s Spend The Night Together van The Rolling Stones. Op 3 november 1973 komt Pin Ups de Nederlandse LP Top 50 binnen. Hij bereikt de tiende plaats.

Door de Amerikaanse omroep NBC wordt op 16 november 1973 The 1980 Floor Show van David Bowie op televisie uitgezonden. Dit programma is opgenomen in de beroemde Marquee Club in Londen. Als gasten ontvangt hij Marianne Faithfull, The Troggs en de Spaanse rock-groep Carmen.

13_02_1974_david_bowie_edison1974

Begin februari 1974 is David Bowie met zijn gezin in Amsterdam. Zij logeren in het Amstel Hotel. 

Uit handen van Ad Visser krijgt hij een Edison uitgereikt voor zijn album Hunky Dory uit 1971.

Op 13 februari 1974 gaat David Bowie niet in op een verzoek van een homoseksuele actiegroep. Zij willen dat David Bowie de eerste internationale homonymie componeert.

Op 2 maart 1974 komt The Man Who Sold The World van Lulu binnen op 26 in de Nederlandse Top 40. Deze single (Polydor 2001 490) is geproduceerd door David Bowie. Het liedje is afkomstig van zijn album The Man Who Sold The World uit 1970. De versie van Lulu bereikt de dertiende plaats.

In het Canadese Montreal verrast David Bowie vriend en vijand door op de openingsavond van zijn Diamond Dogs Tour op 14 juni 1974 met keurig geknipte blonde haren in een grijs pak op het podium te verschijnen - en niet als Ziggy Stardust met knalrood haar!

Op 10 en 11 juli 1974 wordt in het Tower Theatre in Philadelphia opnamen gemaakt van de optredens van David Bowie. Hij wordt begeleid door o.a. Michael Kamen, Herbie Flowers en David Sanborn. De opnamen worden gemixed door Tony Visconti in de Electric Lady Studios in New York. Het dubbel-album David Live (At The Tower  Theatre Philadelphia) wordt in oktober 1974 op RCA 0771 (2) uitgebracht. De dubbel-LP komt op 26 oktober 1974 de Billboard-albumlijst binnen. David Live (At The Tower Theatre Philadelphia) haalt de achtste plaats. In Engeland blijft het album op de tweede plaats steken. In ons land komt David Live (At The Tower Theatre Philadelphia) niet hoger dan 33 in de LP Top 50.

Op 19 en 20 juli 1974 staat David Bowie in de Madison Square Garden in New York. Met deze twee concerten komt er een voorlopig einde aan de Diamond Dogs Tour die op 14 juni 1974 in het Canadese Montreal is gestart.

Op 2 september 1974 begint David Bowie met The Soul Tour met een optreden in het Universal Amphitheatre in Los Angeles. Hij wordt begeleid door Mike Garson (piano, mellotron), Carlos Alomar (gitaar), Earl Slick (sologitaar), Doug Raunch (basgitaar), Greg Enrico (drums), Pablo Rosario (percussie), David Sanborn en Richard Grando (saxofoon), Michael Kamen (toetsen), Geoffrey MacCormack, Ava Cherry, Gui Andrisano, Robin Clark, Anthony Hinton, Dianne Sumler en Luther Vandross (achtergrondvocalen). Op 1 december 1974 is het laatste optreden van deze Soul Tour in The Omni Arena in Atlanta.

Mick Ronson wordt op 28 september 1974 gitarist bij Mott The Hoople. Hij is de opvolger van Ariel Bender die de groep zeven dagen eerder heeft verlaten.

Op 16 december 1974 stappen zanger Ian Hunter en gitarist Mick Ronson uit Mott The Hoople. Zij gaan verder als The Hunter-Ronson Band. Niet veel later richt Ian Hunter, met ex-David Bowie-gitarist Earl Slick, de groep Overnight Angels op.

1975

Young Americans van David Bowie wordt op 7 maart 1975 uitgebracht. Op dit album staan o.a. een cover van Across The Universe van The Beatles en Fame. Dit liedje heeft David Bowie met ex-Beatle John Lennon en gitarist Carlos Alomar geschreven. Young Americans komt op 29 maart 1975 de Nederlandse LP Top 50 binnen. Het album bereikt de 24ste plaats.

Voor de tweede keer in zijn carrière zegt David Bowie op 12 april 1975 dat hij stopt. Ik heb mijn roll gerockt. Het is stomvervelend en doodlopend. Er komen geen rock’n’roll-platen meer van mij, aldus de 28-jarige zanger.

1975_davidbowieFame van David Bowie komt op 28 juni 1975 de Billboard Hot 100 binnen op 90. De single is geschreven door David Bowie, Carlos Alomar en John Lennon. De ex-Beatle doet de tweede stem op Fame. Vanaf 20 september 1975 staat de single twee weken op de eerste plaats. In ons land komt Fame op 18 oktober 1975 de Top 40 binnen. De single blijft op de vierde plaats steken.

David Bowie is op 9 november 1975 te gast in Amerikaanse televisieshow van Cher. Hij zingt zijn hit Fame.

1976

In het kader van een grote wereldtournee (Station To Station) geeft David Bowie tussen 2 februari en 26 maart 1976 een aantal concerten in Canada en de Verenigde Staten. Het eerste optreden is het Canadese Vancouver. De laatste live-datum is in de Madison Square Garden in New York. David Bowie wordt begeleid door Carlos Alomar (slaggitaar), Stacey Heydon (sologitaar), Dennis Davis (drums en slagwerk), George Murray (basgitaar) en Tony Kaye (toetsen).

David Bowie en Iggy Pop worden op 21 maart 1976 uit Hotel Rochester in New York gezet. Door overmatig drugsgebruik gedragen zij zich als “barbaren”.

David Bowie loopt in april 1976 enige uren vertraging op aan de grens van Rusland en Polen. De douane neemt uit zijn bagage publicaties over het fascisme en nazi-prullaria in beslag. David Bowie geeft te kennen dat Groot-Brittannië “baat zou hebben” bij een fascistisch regime. Hij suggereert dat hij zelf het leiderschap wel zou ambiëren. 

David Bowie geeft van 3 tot 8 mei 1976 zes concerten in de Wembley Empire Pool in Londen. Het is voor het eerst in drie jaar dat hij in zijn geboorteland op het podium staat. David Bowie wordt begeleid door de gitaristen Stacey Heydon en Carlos Alomar, bassist George Murray, drummer Dennis Davis en toetsenist Tony Kaye. Vanaf maart 1976 noemt deze begeleidingsgroep zich Raw Moon. David Bowie geeft op 11 mei 1976 een concert in Vorst Nationaal in de Belgische hoofdstad Brussel. Op 13 en 14 mei 1976 staat hij in de Rotterdamse Ahoy’. David Bowie is sinds 2 februari 1976 op wereldtournee. De zanger geeft in totaal 64 concerten in elf landen. Op 18 mei 1976 is het laatste optreden in Parijs.

1977

1977_low_bowieDoor RCA wordt op 14 januari 1977 Low uitgebracht. David Bowie heeft het album samen met Brian Eno in Berlijn opgenomen. Low komt op 22 januari 1977 de Nederlandse LP Top 50 binnen. Het album bereikt de vijfde plaats. Sound And Vision, de single van het album haalt de tweede plaats in de Top 40.

David Bowie is op 5 april 1977 op de Amerikaanse televisie te zien in een special rond zangeres Dinah Shore.

David Bowie is op 9 september 1977 één van de gasten in MARC, de televisieshow van Marc Bolan. Samen zingen zij Standing Next To You. Na de televisieopnamen nemen David Bowie en Marc Bolan samen enkele demo’s op. Die worden nooit verder uitgewerkt, omdat Marc Bolan zeven dagen later bij een verkeersongeluk om het leven komt.

11_09_1977_bing_bowieBing Crosby neemt op 11 september 1977 voor televisie zijn 42ste Kerst-special op in Londen. Gasten zijn David Bowie, Twiggy, Ron Moody, Stanley Baxter en The Crosby Family. Samen met David Bowie zingt hij onder meer de medley Peace On Earth/Little Drummer Boy. Een maand na de opnamen overlijdt Bing Crosby aan een hartstilstand tijdens een partijtje golf in Spanje. Op 30 november 1977 wordt Bing Crosby’s Merrie Olde Christmas postuum door de Amerikaanse omroep CBS uitgezonden.

Op RCA Victor PL 12522 wordt op 7 oktober 1977 Heroes van David Bowie uitgebracht. Hij heeft dit album samen met Brian Eno gemaakt. Naast de titelsong staan op deze langspeelplaat Beauty And The Beast, Joe The Lion, Sons Of The Silent Age, Blackout, V-2 Schneider, Sense Of Doubt, Moss Garden, Neukoln en The Secret Life Of Arabia. Heroes komt op 15 oktober 1977 de Nederlandse LP Top 50 binnen. Het album bereikt de vijfde plaats.

Lust For Life van Iggy Pop komt op 12 november 1977 binnen in de Nederlandse Top 40. Iggy Pop heeft dit liedje samen met David Bowie geschreven. Lust For Life bereikt de derde plaats. Iggy Pop komt naar Nederland voor televisieopnamen. In AVRO’s TopPop playbackt hij Lust For Life. Volgens de overlevering zou Iggy Pop tijdens zijn act in de studio het complete decor hebben vernield. In werkelijkheid sneuvelt er slechts één plant.

1978

Met een optreden in de Sports Arena in San Diego in Californië begint David Bowie op 29 maart 1978 aan zijn eerste wereldtournee in twee jaar. De zanger wordt op The Stage Tour begeleid door de gitaristen Carlos Alomar en Adrian Belew, drummer Dennis Davis, violist Simon House, pianist Sean Mayes, bassist George Murray en toetsenist Roger Powell. Op 7, 8 en 9 juni 1978 geeft David Bowie concerten in Ahoy’ Rotterdam. Het eerste deel van deze tournee wordt op 1 juli 1978 afgesloten in de Earls Court Arena in Londen. Van 11 november t/m 2 december 1978 worden er concerten in Australië gegeven, gevolgd vijf optredens in de Japanse steden Tokio en Osaka.

1979

In The Kenny Everett Video Show laat David Bowie op 23 april 1979 kijkers van de BBC kennismaken met zijn nieuwe single Boys Keep Swinging.

David Bowie is op 31 december 1979 te zien in de Kenny Everett New Year Show. Hij speelt een akoestische versie van Space Oddity.


OP DE TEKST VAN DEZE WEBSITE RUST COPYRIGHT. ZONDER VOORAFGAANDE TOESTEMMING VAN DE WEBMASTER, PER EMAIL TE BEREIKEN OP TON.VANDRAANEN@QUICKNET.NL, IS HET OVERNEMEN VAN TEKSTEN EN GEGEVENS NIET TOEGESTAAN.


© Ton van Draanen, 2007. 





Ad Visser: “Alle beschreven nieuwsfeiten op vandaagindemuziek.nl worden samengebracht door het getal. Een simpele datum vormt het spoor door de tijd. Elke dag weer. Een onderlinge samenhang tussen de gebeurtenissen lijkt te ontbreken maar bij elkaar vormen ze een complete levensgeschiedenis van de popmuziek”

#1 Albums

Nummer 1 in de Nederlandse

albumlijst op 2 november

1974: Elvis Forever

Elvis Presley (1 week 1)

2002: Dicht Bij Jou

Frans Bauer (6 weken 1)

2013: Unplugged (De Rockfield

Sessies) Jan Smit (1 week 1)
2019: Vierentwintig - Snelle
(3 weken 1)
2024: ChromaKopia
Tyler, The Creator (-)


Nummer 1 in de Vlaamse 

albumlijst op 2 november 

2002: Forty Licks 

The Rolling Stones (2 weken 1)


Nummer 1 in de Waalse

albumlijst op 2 november

Geen nieuwe nummer 1-albums


Nummer 1 in de Britse

albumlijst op 2 november

1974: Smiler – Rod Stewart

(1 week 1)

1985: Once Upon A Time

Simple Minds (1 week 1)

1991: Stars – Simply Red

(1 week 1)

1996: Blue Is The Colour

Beautiful South (1 week 1)

2002: One By One

The Foo Fighters (1 week 1)

2008: Funhouse – P!nk

(1 week 1)


Nummer 1 in de Amerikaanse

albumlijst op 2 november

1963: In The Wind

Peter, Paul & Mary

(5 weken 1)

1974: So Far 

Crosby, Stills, Nash & Young

(1 week 1)

1985: Miami Vice

Television Soundtrack

(11 weken 1)

Bestverkochte album van 1985

1996: Recovering The Satellites

Counting Crows (1 week 1)

2002: Cry – Faith Hill 

(1 week 1)


Nummer 1 in de Duitse 

albumlijst op 2 november

1992: Gold - Greatest Hits

ABBA (11 weken 1)


Nummer 1 in de Franse

albumlijst op 2 november

2002: Chante Michel Berger

Star Academy 2 (1 week 1)

2003: Parc Des Princes 2003

Johnny Hallyday (1 week 1)


Nummer 1 in de Zwitserse

albumlijst op 2 november

2008: Black Ice – AC/DC

(1 week 1)


Nummer 1 in de Oostenrijkse

albumlijst op 2 november

2007: Kiddy Contest Volume 13

Kiddy Contest Kids (9 weken 1)


Nummer 1 in de Italiaanse

albumlijst op 2 november

2000: All That You Can’t Leave

Behind – U2 (2 weken 1)

2006: Made In Italy

Gigi D’Alessio (1 week 1)


Nummer 1 in de Deense

albumlijst 2 november

2001: Isityouisitme

Thomas Heling (1 week 1)

2007: Akvarium

Anne Linnet (1 week 1)


Nummer 1 in de Zweedse

albumlijst op 2 november

1976: Arrival – ABBA

(10 weken 1)

1988: Look Sharp!

Roxette (14 weken 1)

2001: Tillbaks På Ruta 1

Patrik Isaksson (1 week 1)

2006: Nio Sanningar Och 

En Lögn

Martin Stenmarck (3 weken 1)


Nummer 1 in de Australische

albumlijst op 2 november

1992: Erotica – Madonna

(2 weken 1)


Nummer 1 in de 

Nieuw-Zeelandse albumlijst 

op 2 november

1990: In Concert

José Carreras, Placido Domingo

& Luciano Pavarotti (5 weken 1)

2001: Magic Line – Stellar

(1 week 1)


Nummer 1 in de Canadese 

albumlijst op 2 november

1991: Waking Up The 

Neighbours - Bryan Adams 

(5 weken 1)

#1 Hits

Nummer 1 in de Nederlandse 

Top 40 op 2 november

1968: Heidschi Bumbeidschi

Heintje (3 weken 1)

1985: Only Love

Nana Mouskouri (2 weken 1)

2002: Dilemma 

Nelly featuring Kelly Rowland

(2 weken 1)


Nummer 1 in de Mega Charts

op 2 november 

1996: I Can’t Help Myself

(I Love You I Want You)

The Kelly Family (5 weken 1)

2013: Happy – Pharrell Williams 

(2 weken 1)

2024: Damage
Noano ft. Ronnie Flex (-)

Nummer 1 in Vlaanderen

op 2 november

Geen nieuwe nummer 1-hits


Nummer 1 in Wallonië

op 2 november 

Geen nieuwe nummer 1-hits


Nummer 1 in Groot-Brittannië

op 2 november 

1991: The Fly – U2 (1 week 1)

2008: Hero – X Factor Finalists

(3 weken 1)


Nummer 1 in Billboard 

op 2 november

1895: The Little Lost Child

Dan Quinn (5 weken 1)

1935: You Are My Lucky Star

Eddy Duchin (3 weken 1)

1985: Part-Time Lover

Stevie Wonder (1 week 1)

1991: Romantic – Karyn White

(1 week 1)


Nummer 1 in Cash Box 

op 2 november

1974: You Haven’t Done

Nothin’ – Stevie Wonder

(1 week 1)

1985: Part-Time Lover

Stevie Wonder (1 week 1)

1996: It’s All Coming Back

To Me Now – Céline Dion

(2 weken 1)


Nummer 1 in Record World

op 2 november

1974: You Ain’t Seen Nothin’

Yet – Bachman-Turner Overdrive

(1 week 1)


Nummer 1 in West-Duitsland 

op 2 november

1968: Heidschi Bumbeidschi

Heintje (9 weken 1)


Nummer 1 in Frankrijk

op 2 november

Geen nieuwe nummer 1-hits


Nummer 1 in Zwitserland 

op 2 november

1980: Master Blaster (Jammin’)

Stevie Wonder (2 weken 1)


Nummer 1 in Oostenrijk

op 2 november

Geen nieuwe nummer 1-hits


Nummer 1 in Italië

op 2 november 

1968: Applausi 

Camaleonti (7 weken 1)

1991: The Fly – U2

(3 weken 1)

1996: Born Slippy 

Underworld (3 weken 1)

2002: Electrical Storm - U2

(1 week 1)


Nummer 1 in Denemarken

op 2 november

2007: Hospital

Nephew featuring L.O.C.

(6 weken 1)


Nummer 1 in Zweden

op 2 november

2000: Shape Of My Heart

The Backstreet Boys (1 week 1)

2001: Rocka På – Markoolio

vs The Boppers (3 weken 1)


Nummer 1 in Australië

op 2 november 

1963: Dance On – Kathy Kirby

(3 weken 1)

1981: You Weren’t In Love 

With Me - Billy Field (1 week 1)

2009: Meet Me Halfway 

Black Eyed Peas (1 week 1)


Nummer 1 in Nieuw-Zeeland

op 2 november

1979: Don’t Stop ‘Til You Get 

Enough

Michael Jackson (4 weken 1)

1985: Part-Time Lover

Stevie Wonder (2 weken 1)


Nummer 1 in Canada op

2 november

1964: Have I The Right

The Honeycombs (2 weken 1)

1974: The Bitch Is Back

Elton John (1 week 1)

1985: Part-Time Lover

Stevie Wonder (2 weken 1)

1991: Emotions 

Mariah Carey (1 week 1)

1998: On A Day Like Today

Bryan Adams (1 week 1)

2002: Electric Storm – U2

(2 weken 1)