VandaagindeMuziek.nl

&

Met de muziekgeschiedenis van vandaag, de jarigen en albums en singles die vandaag in Nederland, België, Engeland, Amerika, Duitsland, Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk, Italië, Denemarken, Zweden, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland nummer één zijn gekomen.

Jarigen van vandaag

1940: EDEN KANE 

ZANGER ENGELAND

1943: ERIC IDLE 

ACTEUR ENGELAND

(MONTY PYTHON)

1944: TERRY JACKS

ZANGER CANADA

1945: ROGER ‘TWIGGY’ DAY 

DISKJOCKEY ENGELAND

1947: BOBBY KIMBALL

TOTO ZANGER

1948: PIET SOUER

COMPONIST/PRODUCER

NEDERLAND

1950: PETER TIMOFEEFF

WEERMAN NEDERLAND

1954: JOSÉ HOEBEE 

LUV’ ZANGERES

1956: DICK JOL

VOETBALSCHEIDSRECHTER NL

1957: ROB VAN HULST

ACTEUR NEDERLAND

1959: MYLÈNE DE LA HAYE 

JOURNALISTE NEDERLAND

1962: FRITS WESTER

POLITIEK JOURNALIST (RTL)

1973: MARC OVERMARS 

VOETBALLER NEDERLAND

1974: MONIQUE HUGEN

PRESENTATRICE NEDERLAND

1974: WALDEMAR TORENSTRA

ACTEUR NEDERLAND

1979: CHARISSA VAN VELDT

(IDOLS 2005/2006)

ZANGERES NEDERLAND

1980: PRINS HAMZAH BIN AL

HOESSEIN VAN JORDANIË

1980: AMY MATHERS

ACTRICE AUSTRALIË

1981: MEGAN HILTY

ACTRICE USA

1997: JULIAN VAHLE 

ZOON VAN LINDA DE MOL

Buddy Holly - Jaar 1958

BUDDY HOLLY DAGBOEK 1958

Op Decca 30543 wordt op 6 januari 1958 Love Me/You Are My One Desire uitgebracht. De single is geen succes.

1957_buddy_decemberVan 8 januari tot 24 januari 1958 zijn Buddy Holly & The Crickets op tournee door Amerika. Het eerste optreden op deze America's Greatest Teenage Recording Stars Tour is in Charlotte in North Carolina. Het is een gezamenlijke tournee met The Everly Brothers, Paul Anka, Eddie Cochran, The Rays, Danny & The Juniors, Jimmie Rodgers, Margie Rayburn, The Hollywood Flames, The Shepherd Sisters, The Mello-Kings, The Tune Weavers, Billy Brown, Al Jones en Jimmy Edwards. Tijdens deze tournee raakt Buddy Holly bevriend met Phil Everly van The Everly Brothers. Die vindt dat hij zich modieuzer moet kleden en dat hij een andere bril moet aanschaffen. Het is de beroemde zwarte bril die Buddy Holly’s zijn handelsmerk wordt. Hier de tourdata:
8 januari - Coliseum - Charlotte, North Carolina
 9 januari - Onbekend - Raleigh, North Carolina
10 januari - Onbekend - Winston-Salem, North Carolina
11 januari - Municipal Auditorium - Norfolk, Virginia
12 januari - Mosque - Richmond, Virgina (twee shows)
13 januari - Coliseum - Baltimore, Maryland
 14 januari - St. Joseph Armory - Hazelton, Pennsylvania

15 januari - Onbekend - Youngstown, Ohio
16 januari - Onbekend - Columbus, Ohio
17 januari - Onbekend - Hershey, Pennsylvania
18 januari – Onbekend - Buffalo, New York
19 januari - Auditorium - Rochester, New York
20 januari - Toronto, Ontario, Canada
21 januari - Syria Mosque - Pittsburgh, Pennsylvania
22 januari – Onbekend - Erie, Pennsylvania
23 januari - Cincinatti Gardens - Cincinatti, Ohio
 24 januari – Onbekend - Louisville, Kentucky

1958_gouden_plaat_LP_peggysueOp 25 januari 1958 zijn Buddy Holly, Joe Mauldin, Jerry Allison en Norman Petty in de Bell Sound Studio in New York waar Rave On en That's My Desire worden opgenomen. William Marine, Robert Bollinger, Robert Harter, Merril Ostrus en Abby Hoffer zorgen voor de achtergrondvocalen. De productie is in handen van Bob Thiele van Bell Records en Norman Petty. De opname-sessie krijgt een feestelijk tintje als Buddy Holly en Norman Petty uit handen van Bob Thiele een gouden plaat voor Peggy Sue krijgen uitgereikt.

De volgende dag treden Buddy Holly & The Crickets voor de tweede keer op in The Ed Sullivan Show. Zij brengen hun nieuwe single Oh Boy! ten gehore. Ook Jimmie Rodgers en Ted Lewis treden op in aflevering 499 van het CBS-televisieprogramma.

1958_buddt_hawaiiOp 27 januari 1958 vliegen Buddy Holly & The Crickets en Norman Petty van New York naar Honolulu op Hawaii. Hier wordt ‘s avonds een gezamenlijke voorstelling gegeven met Paul Anka, Jodie Sands en Jerry Lee Lewis. De volgende dag vliegen Buddy Holly & The Crickets, Jerry Lee Lewis en Paul Anka naar Australië voor een korte tournee met de Australische zanger Lee Gordon. 

De eerste live-datum van deze Australische tournee is op 30 januari 1958 in het Sydney Stadium. Ook op 1 februari 1958 is er een optreden in het Sydney Stadium. Op 3 februari 1958 volgt de Cloudland Ballroom in Brisbane. Eén dag later geven Buddy Holly & The Crickets, Jerry Lee Lewis, Paul Anka, Jodie Sands, Johnny O’Keefe en Lee Gordon twee concerten in het West Melbourne Stadium. De Australische tournee wordt op 5 februari 1958 afgesloten met een tweede serie van twee shows in het twee optredens in het West Melbourne Stadium. Op de terugweg naar Amerika wordt op 9 februari 1958 door Buddy Holly & The Crickets, Jodie Sands, Jerry Lee Lewis en Paul Anka in de Scofield Barracks in Honalulu op Hawaii opgetreden.

Intussen wordt op 5 februari 1958 in de Verenigde Staten op Coral 61947 de single I'm Gonna Love You Too/Listen To Me uitgebracht. Op het label wordt alleen de naam van Buddy Holly vermeld. De single flopt.

Op Brunswick 55053 wordt op 12 februari 1958 de single Maybe Baby/Tell Me How van The Crickets uitgebracht. Maybe Baby komt op 3 maart 1958 de Billboard Top 100 binnen. De single blijft op 17 steken.

Onder productionele leiding van Norman Petty worden op 12, 13 en 14 februari 1958 bij NorVaJak in Clovis de liedjes Well All Right, Think It Over en Fool’s Paradise opgenomen. Buddy Holly wordt begeleid door bassist Joe Mauldin, drummer Jerry Allison en pianiste Violet Petty. Door The Roses (Bob Liville, Ray Rush en David Bigham) worden op 19 februari 1958 achtergrondvocalen toegevoegd aan Think It Over en Fool’s Paradise.

Voor de grap nemen The Crickets op 19 februari 1958 een single op met Jerry Allison. In Oh You Beautiful Doll en Real Wild Child wordt hij begeleid door Buddy Holly (gitaar), Joe Mauldin (bas), Bo Clarke (drums) en Norman Petty (Hammond-orgel). The Roses zorgen voor de achtergrondvocalen. De single wordt in september 1958 op Coral 62017 in Amerika uitgebracht. In Canada verschijnen Oh You Beautiful Doll en Real Wild Child op een 78-toerenplaat. Jerry Allison staat op het label vermeld als Ivan. Dit is zijn tweede voornaam. Er zijn ook bronnen die vermelden dat deze single in juli of augustus 1958 is opgenomen.

1958_buddy_phil_everlyThe Big Gold Records Stars Tour, ook wel The Florida Tour genoemd, gaat op 20 februari 1958 van start. Deze tournee zal vijf dagen duren. Naast Buddy Holly & The Crickets wordt er opgetreden door The Everly Brothers, Bill Haley & His Comets, Jerry Lee Lewis en The Royal Teens. Er worden shows gegeven in Orlando, Tampa, Jacksonville, Miami en Fort Lauderdale.
 
Hier de tourdata:
 
20 februari - Kellogg Auditorium - Orlando (twee shows)
21 februari - Fort Hesterley Armory - Tampa (twee shows)
22 februari - National Guard Armory – Jacksonville (twee shows)
23 februari - Connie Mack Stadium - West Palm Beach (twee shows)
24 februari - Dade County Auditorium - Miami (twee shows)
25 februari - War Memorial Auditorium - Fort Lauderdale (twee shows)

In Engeland worden op 28 februari 1958 de singles Listen To Me/I'm Gonna Love You Too en Maybe Baby/Tell Me How uitgebracht. Listen To Me komt op 14 maart 1958 binnen in de Engelse hitparade. De single (Coral Q 7288) komt niet hoger dan zestien.

Op Coral 57210 wordt eind februari 1958 het album BUDDY HOLLY uitgebracht. Op deze LP staan I'm Gonna Love You Too, Peggy Sue, Look At Me, Listen To Me, Valley Of Tears, Ready Teddy, Everyday, Mailman Bring Me No More Blues, Words Of Love, (You're So Square) Baby I Don't Care, Rave On en Little Baby. 

Aan de vooravond van hun enige tournee door Groot-Brittannië wordt begin maart 1958 The Chirping Crickets van Buddy Holly & The Crickets uitgebracht op Coral 9081. Op deze LP staan Oh Boy!, Not Fade Away, You've Got Love, Maybe Baby, It's Too Late, Tell Me How, That'll Be The Day, I'm Lookin' For Someone To Love, Empty Cup An (And A Broken Date), Send Me Some Lovin', Last Night en Rock Me My Baby. In Amerika is dit album in november 1957 verschenen.

Buddy Holly & The Crickets Norman en Violet Petty komen op 28 februari 1958 aan in Engeland voor een tournee die vijfentwintig dagen zal duren. Er worden gemiddeld twee shows per dag gegeven. Naast Buddy Holly & The Crickets zijn er optredens van Des O'Connor, Gary Miller, The Tanner Sisters en Ronnie Keene & His Orchestra. Na aankomst in Engeland hebben Buddy Holly & The Crickets weinig tijd om uit te rusten. Zij doen dezelfde dag nog een playback-optreden van That’ll Be The Day in het programma Cool For Cats, een programma van AR-TV Independent Television. Vervolgens wordt in de Londense wijk Soho in de Whisky-A-Go-Go een persconferentie gegeven en poseren Buddy Holly & The Crickets voor enkele fotografen.

1958_uk_offtherecordBuddy Holly & The Crickets beginnen hun Engelse tournee op 1 maart 1958 met twee optredens in Londen. Tussen deze twee shows in moet de groep naar het Palladium voor een optreden in het ITV-televisieprogramma Sunday Night At The London Palladium. Op 14 maart 1958 volgt hun derde Britse televisieoptreden in Off The Record van de BBC. Buddy Holly & The Crickets zingen Maybe Baby en I'm Gonna Love You Too. ‘s Avonds is er een optreden in het Granada Theatre in Woolwich in Londen. Deze show wordt bijgewoond door de veertienjarige Mick Jagger.

Het laatste Engelse optreden van Buddy Holly & The Crickets is op 25 maart 1958 in het Hammersmith Theatre in Londen. Er worden twee shows gegeven - één om half zeven en één om kwart voor negen ’s avonds. Tussen de optredens door maken Buddy Holly en bassist Joe Mauldin voor de grap ruzie. Hierbij slaat Joe Mauldin per ongeluk de kronen van Buddy Holly’s twee voortanden. De schade wordt vlak voor het tweede optreden met kauwgum gerepareerd. Hier de tourdata:
1 maart - Trocadero - Elephant & Castle, Londen (twee shows)
en een televisieoptreden in Sunday Night At The London Palladium van ITV
2 maart - Gaumont State - Kilburn, Londen (twee shows)
3 maart - Gaumont Theatre - South Hampton, Hampshire (twee shows)
4 maart - City Hall - Sheffield, Yorkshire (twee shows)
5 maart - Globe Theatre - Stockton-On-Tees, Durham (twee shows)
6 maart - City Hall - Newcastle-On-Tyne, Northumberland 
(twee shows)
7 maart - Gaumont Theatre - Wolverhampton, Staffordshire 
(twee shows)
8 maart - Odeon Theatre - Nottingham, Nottinghampshire 
(drie shows)
9 maart - Gaumont Theatre - Bradford, Yorkshire (twee shows)
10 maart - Town Hall - Birmingham, Warwickshire (twee shows)
11 maart - Gaumont Theatre - Worcester, Worchestershire 
(twee shows)
12 maart - Davis Theatre - Croydon, London (twee shows)
13 maart - Grenada Theatre - East Ham, Londen (twee shows)
14 maart - Grenada Theatre - Woolwich, Londen (twee shows)
15 maart - Gaumont Theatre - Ipswich, Suffolk (drie shows)
16 maart - De Montfort Hall - Leicester, Leicestershire (twee shows)
17 maart - Gaumont Theatre - Doncaster, Yorkshire (twee shows)
18 maart - Ritz Theatre - Wigan, Lancashire (twee shows)
19 maart - Regal Cinema - Hull, Yorkshire (twee shows)
20 maart - Philharmonic Hall - Liverpool, Lancashire (twee shows)
21 maart - Granada Theatre - Walthamstown, Londen (twee shows)
22 maart - Gaumont Theatre - Salisbury, Wiltshire twee shows)
23 maart - Colston Hall - Bristol, Gloucestershire (twee shows)
24 maart - Capitol Cinema - Cardiff, Glamorgan (twee shows)
25 maart - Gaumont Theatre - Hammersmith, Londen (twee shows)

1958_bigshowof58_freedIn Brooklyn in New York start in het Paramount Theatre op 27 maart 1958 Alan Freed’s Big Beat Show. Deze tournee zal t/m 9 mei 1958 duren. Er worden 44 steden aangedaan. Er zijn drie shows per dag. Buddy Holly & The Crickets worden vergezeld door Chuck Berry, Jerry Lee Lewis, Frankie Lymon, Danny & The Juniors, The Diamonds, Screamin’ Jay Hawkins, Billie & Lillie, The Chantels, Larry Williams, Billy Velours, The Shirelles, The Twin Tones en The Alan Freed Orchestra met Sam ‘The Man’ Taylor. Hier de tourdata:
28 maart - Brooklyn Paramount Theatre - Brooklyn, New York
(twee shows)
29 maart - Brooklyn Paramount Theatre - Brooklyn, New York
(drie shows)
30 maart - State Theater - Hartford, Connecticut
31 maart - Loews Paradise Theater - Bronx, New York

1 april - Convention Hall - Philadelphia, Pennsylvania
2 april - Coliseum - New York, New York
3 april - Coliseum - Baltimore, Maryland (twee shows)
4 april - Memorial Hall - Dayton, Ohio
5 april - Auditorium - Grand Rapids, Michigan
6 april - Public Hall - Cleveland, Ohio
7 april - Memorial Hall - Canton, Ohio (twee shows)
8 april - War Veterans Memorial Auditorium - Columbus, Ohio
(2 shows)
9 april - The Arena - Windsor, Ontario, Canada (twee shows)
10 april - The Arena - London, Ontario
11 april - The Auditorium - Kitchener, Ontario
12 april - Sports Arena - Toledo, Ohio
13 april - IMA Auditorium - Flint, Michigan
14 april - Cincinatti Gardens - Cincinatti, Ohio
15 april - Kiel Auditorium - St. Louis, Missouri
16 april - Municipal Theater - Tulsa, Oklahoma (twee shows)
17 april - Municipal Auditorium - Oklahoma City, Oklahoma
(twee shows)
18 april - The Forum - Wichita, Kansas (twee shows)
19 april - Auditorium - Kansas City, Missouri
20 april - Auditorium - Omaha, Nebraska
21 april - Civic Centre - Bartlesville, Oklahoma (twee shows)
22 april - Waterloo Auditorium - Waterloo, Iowa
23 april - Orpheum Theater - Madison, Wisconsin (drie shows)
24 april - Riverside Theatre - Milwaukee, Wisconsin (drie shows)
25 april - Municipal Theatre - Minneapolis, Minnesota
26 april - Civic Opera House - Chicago, Illinois (twee shows)
27 april - Memorial Coliseum - Fort Wayne, Indiana (middag optreden)
27 april - Civic Centre - Lansing, Michigan
28 april - Central High School Auditorium - Kalamazoo, Michigan
(twee shows)29 april - Coliseum - Evansville, Indiana
30 april - Auditorium - South Bend, Indiana

1 mei - Syria Mosque - Pittsburgh, Pennsylvania (twee shows)
2 mei - Buffalo, New York (twee shows)
3 mei - Toronto, Ontario, Canada (twee shows)
4 mei - The Forum - Montreal, Quebec, Canada (twee shows)
5 mei - Lewiston, Maine
6 mei - Boston Gardens - Boston, Massachusetts
7 mei - The Arena - Providence, Rhode Island (twee shows)
9 mei - The Arena - Hershey, Pennsylvania

Foto v.l.n.r.: Alan Freed, Larry Williams, Sam ‘The Man’ Taylor en Buddy Holly

Op Decca 8707 wordt op 14 april 1958 het album That'll Be The Day uitgebracht. Op deze LP staan You Are My One Desire, Blue Days Black Nights, Modern Don Juan, Rock Around With Ollie Vee, Ting-A-Ling, Girl On My Mind, That'll Be The Day, Love Me, I'm Changing All Those Changes, Don't Come Back Knockin' en Midnight Shift. De liedjes zijn in 1956 opgenomen toen Buddy Holly bij Decca onder contract stond.

Na een optreden in St. Louis in Missouri wordt op 15 april 1958 de Fender Stratocaster van Buddy Holly gestolen. 

Op Coral 61985 verschijnt op 20 april 1958 Rave On met op de B-kant Take Your Time. Deze single van Buddy Holly komt 26 mei 1958 de Billboard Top 100 binnen. Rave On bereikt de 37ste plaats. Het liedje is geschreven door Sonny West, Norman Petty en Bill Tilghman. Sonny West heeft het origineel in 1957 in de NoraJak Studio in Clovis opgenomen. Zijn versie van Rave On is door Atlantic uitgebracht.

1958_Motorcycles_gekochtOp 3 mei 1958 breken rellen uit tijdens de Alan Freed’s Big Beat Show in Boston. Een zwarte matroos wordt door blanken in elkaar geslagen. Er vallen enkele lichtgewonden. Alan Freed wordt gearresteerd omdat hij het publiek tot rassenhaat zou hebben aangezet. De aanklacht wordt later ingetrokken. Door dit incident worden de shows in de staten New York, Rhode Island, Connecticut en New Jersey afgezegd. Buddy Holly & The Crickets besteden hun onverwachte vrije dagen goed. In Dallas laten zij een jongensdroom uitkomen. Zij kopen drie motoren waarmee zij naar hun woonplaats Lubbock rijden.

Op 27 mei 1958 nemen Buddy Holly & The Crickets in Clovis in New Mexico drie liedjes op. Dit zijn Heartbeat, It’s So Easy en Lonesome Tears. Voor de begeleiding zorgen gitarist Tommy Allsup, de bassisten Joe Mauldin en George Atwood en drummer Jerry Allison. The Roses zorgen voor de achtergrondvocalen in It’s So Easy en Lonesome Tears. 

Op 28 mei 1958 ontvangt Buddy Holly zijn oproep voor militaire dienst. Omdat hij last heeft van een maagzweer hoeft hij niet onder de wapenen.

In juni 1958 brengt Buddy Holly veel tijd door in de NorVaJak Studio van Norman Petty in Clovis in New Mexico. Op 6 juni 1958 zorgt hij met Jerry Allison en George Atwood voor de begeleiding van Carolyn Hester in de nummers Hurry Santa Hurry, Christmas In Killarney en A Little While Ago. Deze liedjes zijn nooit uitgebracht. Buddy Holly zelf neemt deze maand Love’s Made A Fool Of You en twee verschillende versies van Wishing op. 

Samen met de zanggroep The Roses begeleiden Buddy Holly, Jerry Allison en George Atwood zanger Ken James (Homer Tankersleyin op If I Had Known. De single wordt op het label van Norman Petty (NorVaJak 1321) uitgebracht. If I Had Known wordt geen hit.

De laatste opname-sessie doen Buddy Holly, George Atwood en Violet Petty in juni 1958 voor Lloyd Call. Zij begeleiden hem in Little Cowboy, een liedje dat nooit op plaat is verschenen.

Think It Over en Fool's Paradise worden op 5 juni 1958 op Brunswick 55072 als nieuwe single van The Crickets uitgebracht. Think It Over haalt de 27ste plaats in de Billboard Top 100. Fool’s Paradise blijft op 58 steken.

Op Coral Q 72325 wordt op 6 juni 1958 Rave On als solo-single van Buddy Holly in Engeland uitgebracht. Op de B-kant staat Take Your Time. De single komt op 20 juni 1958 de hitparade binnen. Rave On bereikt de vijfde plaats.

1959_buddy_hollyBuddy Holly, Joe Mauldin en Norman Petty zijn van 9 tot 18 juni 1958 in Californië voor een promotie-toer. Bij muziekuitgeverij Southern Music Publishing in Hollywood worden nieuwe publiciteitsfoto’s gemaakt. In San Francisco wordt Buddy Holly geïnterviewd voor The Ted Randal Show van KPIX-TV. Na deze promotie-toer vliegen Norman Petty en Joe Mauldin terug naar Lubbock in Texas. Buddy Holly vliegt naar New York voor een afspraak met muziekuitgeverij Peer Southern Music. Hier ontmoet hij Maria Elena Santiago. Hij is op slag verliefd op haar en vraagt haar ter plekke ten huwelijk. Op 19 juni 1958 worden in de Pythian Temple Studio in New York de Bobby Darin-composities Early In The Morning en Now We're One opgenomen. The Helen Way Singers (Helen Way, Hariet Young en Theresa Merritt) zorgen voor de achtergrondvocalen. Gitaristen Al Chernet en George Barnes, bassist Sanford Bloch, pianist Ernest Hayes, drummers David "Panama" Francis en Philip Kraus en saxofonist Sam "The Man" Taylor begeleiden Buddy Hollt tijdens deze twee uur durende opname-sessie. Dick Jacobs is de producer. 

Intussen blijft Decca oud materiaal van Buddy Holly uitbrengen. Op 23 juni 1958 worden Girl On My Mind en Ting-A-Ling uit 1956 op single (Decca 30650) uitgebracht. Girl On My Mind wordt geen hit.

Op Coral 9081 wordt in juli 1958 het album BUDDY HOLLY uitgebracht. Op deze LP staan I'm Gonna Love You Too, Peggy Sue, Look At Me, Listen To Me, Valley Of Tears, Ready Teddy, Everyday, Mailman Bring Me No More Blues, Words Of Love, (You're So Square) Baby I Don't Care, Rave On en Little Baby. 

Buddy Holly & The Crickets en Tommy Allsup’s Western Swing behoren tot de artiesten die van 4 tot 13 juli 1958 door Amerika toeren met The Summer Dance Party. Het eerste optreden is in Angola in Indiana. De laatste show vindt plaats Rhinelander in Wisconsin. Op deze dag verdrinkt Buddy Holly bijna als hij een meer bij Rhinelander probeert over te zwemmen. Hier de tourdatat:
4 juli - Buck Lake Ranch - Angola, Indiana  (drie shows)
5 juli - Les Buzz Ballroom - Spring Valley, Illinois
6 juli - Muskegon, Michigan
8 juli - Electric Park Ballroom - Waterloo, Iowa
9 juli - Matters Ballroom - Decorah, Iowa
10 juli - National Guard Armory - Oelwein, Iowa (twee shows)
11 juli - National Guard Armory - Duluth, Minnesota
12 juli - Rothschild Pavillion - Wausaw, Wisconsin
13 juli - Crystal Rock Ballroom - Rhinelander, Wisconsin

Think It Over met op de B-kant Fools’s Paradise van Buddy Holly wordt op 4 juli 1958 in Engeland op Coral Q 72329 uitgebracht. Deze opvolger van de Britse nummer 5-hit is geen succes.

In de Verenigde Staten verschijnt op 5 juli 1958 op Coral 62006 Early In The Morning/Now We’re One. De single komt binnen op 4 augustus 1958 in de Billboard Hot 100. Early In The Morning blijft op 37 steken. In England wordt de single op 8 augustus 1958 op Coral Q 72333 uitgebracht. Early In The Morning komt op 29 augustus 1958 de Engelse hitparade binnen. De single komt niet hoger dan 17.

22_07_1958_peggysue_jerryallisonJerry Allison van The Crickets trouwt op 22 juli 1958 met Peggy Sue Gerron in Honey Grove in Texas. Aan haar is het liedje Peggy Sue van Buddy Holly & The Crickets opgedragen. De opname bereikt in december 1957 de derde plaats bereikt in de Amerikaanse hitparade. In de jaren zestig zijn Jerry en Peggy Sue Allison gescheiden. Zij hertrouwt en krijgt twee kinderen. Na 24 jaar loopt ook dit huwelijk op de klippen. Na hun scheiding verhuisde Peggy Sue Garron naar Californië, waar ze opnieuw trouwde en twee kinderen kreeg. Midden jaren 90 keerde ze terug naar Lubbock om voor haar moeder te zorgen. Daar schreef haar autobiografie Whatever Happened to Peggy Sue? Peggy Sue Gerron is 78 jaar als zij op 1 oktober 2018 overlijdt in Lubbock in Texas.

Chantilly Lace van J.P. Richardson, alias The Big Bopper, komt op 4 augustus 1958 de Billboard Hot 100 binnen. De single is uitgebracht op Mercury 71343. Op de B-kant staat The Purple People Eater Meets The Witch Doctor. Op 3 november 1958 bereikt Chantilly Lace de zesde plaats. Jiles Perry Richardson wordt op 24 oktober 1930 geboren in Sabine Pass in Texas. In 1949 haalt hij zijn einddiploma op de Beaumont Highschool. Inmiddels is hij discjockey bij een radiostation in Beaumont in Texas. J.P. Richardson trouwt op 18 april 1952 met Adrian Joy Fryon. In 1957 wordt hun dochter Deborah geboren. Hij wordt discjockey bij KTRM in Beaumont waar hij als The Big Bopper programma’s maakt. In 1957 neemt hij zijn eerste single, Chantilly Lace, op.

In Engeland verschijnt op 8 augustus 1958 op Coral Q 72333 de single Early In The Morning/Now We’re One van Buddy Holly. Early In The Morning komt op 29 augustus 1958 de Engelse hitparade binnen. De single blijft op 17 steken. 

15_08_1958_trouwenBuddyOp 15 augustus 1958 wordt, tijdens een privé-ceremonie in zijn ouderlijk huis in Lubbock in Texas, het huwelijk gesloten tussen Buddy Holly en Maria Elena Santiago. Buddy en Maria Elena Holly gaan samen in gezelschap van Jerry en Peggy Sue Allison naar Acapulco in Mexico op huwelijksreis. Maria Elena dringt er bij Buddy Holly op aan The Crickets te verlaten en een solo-carrière te beginnen. Zij stelt voor van Lubbock naar New York te verhuizen. Buddy en Maria Elena Holly gaan in appartement 4H van The Brevoort aan Fifth Avenue wonen. The Crickets blijven liever in Texas. Op 28 oktober 1958 komt er een einde aan deze jarenlange samenwerking.

Pas in 1991 is ontdekt dat op 7 september 1958 zanger Jerry Engler in de studio van Norman Petty in New Mexico zijn eigen composities I Sent You Roses en What A’You Gonna Do heeft opgenomen. Hij wordt begeleid door Buddy Holly (gitaar), George Atwood (bas), Bo Clarke (drums) en Violet Petty (Hammond-orgel). Deze liedjes zijn in 2005 door Jerry Engler in eigen beheer uitgebracht op de CD A Whole Lotta Years A Whole Lotta Music. http://www.rockabillyhall.com/JerryEngler.html

Op 10 september 1958 neemt Waylon Jennigs in de studio van Norman Petty in Clovis in New Mexico de liedjes Jole Blon en When Sin Stops op. Waylon Jennings wordt begeleid door Buddy Holly (gitaar), George Atwood (bas), Bo Clarke (drums) en King Curtis (saxofoon). Buddy Holly produceert deze opnamen voor Waylon Jennings. Het zijn de eerste opnamen voor Prism Records een maatschappij die door Buddy Holly is opgericht. De debuut-single verschijnt op Brunswick 55130. Buddy Holly neemt zelf op 10 september 1958 nog Reminiscing en Come Back Baby op.

Op Coral 62017 wordt op 12 september 1958 de single Real Wild Child/Oh You Beautiful Doll van Jerry Allison uitgebracht. Hij staat op het label vermeld als Ivan. Real Wild Child komt op 22 september 1958 de Billboard Hot 100 binnen. De single blijft steken op 68. In Engeland wordt Real Wild Child/Oh You Beautiful Doll op 31 oktober 1958 op Coral Q 72345 uit. De single flopt.

1959_ritchievalensCome On Let’s Go van zeventienjarige Ritchie Valens komt op 22 september 1958 de Billboard Hot 100 binnen. De single (Del-Fi 4106) bereikt de 42-ste plaats. Come On Let’s Go staat dertien weken in de lijst.

Ritchie Valens is op 13 mei 1941 geboren als Richard Valenzuela in Pacoima, een voorstad van Los Angeles in Californië. Op zijn negende verjaardag krijgt hij een Spaanse gitaar. Als hij twaalf is heeft Ritchie Valens al enkele liedjes geschreven. Zijn inspiratie haalt hij vooral uit muziek die hij op Mexicaanse radiostations hoort. Vijf jaar later wordt Ritchie Valens ontdekt door Bob Keene van Del-Fi Records in Hollywood. Die wordt zijn manager. Come On Let’s Go is Ritchie Valens zijn debuutsingle.

It’s So Easy en Lonesome Tears worden op 12 september 1958 op Brunswick 55094 als nieuwe single van The Crickets uitgebracht in Amerika. De single wordt geen hit in de Verenigde Staten. Ook in Engeland, waar de single op 31 oktober 1958 wordt uitgbracht op Coral Q 72345, wordt It’s So Easy geen hit.

Voor Prism Records produceren Buddy Holly en Phil Everly op 30 september 1958 in de Beltone Studios in New York twee opnamen van Lou Giordano. Hij zingt de Buddy Holly-composities Stay Close To Me en Don’t Cha Know. Buddy Holly speelt gitaar tijdens deze sessie. Samen met Phil Everly doet hij ook de achtergrondzang op Don’t Cha Know. De single verschijnt op Brunswick 55115. Hij flopt.

Op 2 oktober 1958 treden Buddy Holly & The Crickets op in The Dance Party van Alan Freed op de lokale New-Yorkse televisieomroep WNEW-TV. Zij playbacken It’s So Easy. 

Buddy Holly & The Crickets zijn van 3 tot 19 oktober 1958 te zien in de herfst-editie van de tournee The Biggest Show Of Stars For 1958. The Crickets worden versterkt met gitarist Tommy Allsup. The Roses zorgen voor de achtergrondvocalen. Andere sterren tijdens deze tournee zijn Dion & The Belmonts, Jimmy Clanton, Frankie Avalon, Clyde McPhatter, Bobby Darin, Jack Scott, The Coasters, Bobby Freeman, The Danleers, The Olympics, The Elegants en Little Anthony & The Imperials. Er worden shows gegeven in Massachusetts, Connecticut, Ohio, Pennsylvania, New York, North Carolina, Virginia en in Canada. Hier de tourdata:
 3 oktober - Worcester Auditorium - Worcester, Massachusetts

4 oktober- State Theater - Hartford, Connecticut
5 oktober - Forum – Montreal, Canada
6 oktober - Memorial Centre - Peterborough, Canada
7 oktober - Memorial Auditorium - Kitchener, Canada
8 oktober - Sports Arena - Toledo, Ohio
9 oktober - Indiana Theatre - Indianapolis, Indiana (twee shows)
10 oktober - State Fair Coliseum - Louisville, Kentucky
11 oktober - Veterans Memorial Auditorium - Columbus, Ohio
12 oktober - Stanbaugh Auditorium - Youngstown, Ohio (twee shows)
13 oktober - Syria Mosque - Pittsburgh, Pennsylvania (twee shows)
14 oktober - Akron Armory - Akron, Ohio (twee shows)
15 oktober - Community War Memorial Building - Rochester, New York
16 oktober - Catholic Youth Center - Scranton, PA
17 oktober - Municipal Auditorium - Norfolk, VA (twee shows)
18 oktober - Park Center - Charlotte, North Carolina
19 oktober - Mosque - Richmond, Virginia (twee shows)

1858_dick_jacobsBuddy Holly staat op 21 oktober 1958 voor (wat later blijkt) de allerlaatste keer in een opnamestudio. In de Pythian Temple Studio in New York neemt hij met het orkest van Dick Jacobs (foto) True Love Ways, It Doesn’t Matter Anymore, Moondreams en Raining In My Heart op. De tenorsaxofoon-solo in True Love Ways is van Sam ‘The Man’ Taylor. Andere sessie-muzikanten zijn gitarist Al Caiola, bassist Sanford Bloch, pianist Ernest Hayes, harpiste Doris Johnson, drummer Clifford Leeman, saxofonist Abraham 'Boomie' Richman, violisten Sylvan Shulman, Leo Kruczek, Leonard Posner, Irving Spice, Ray Free, Herbert Bourne, Julius Held en Paul Winter, alt-violisten David Schwartz en Howard Kay en cellisten Maurice Brown en Maurice Bialki.

Op 28 oktober 1958 zijn Buddy Holly & The Crickets in Philadelphia voor opnamen van American Bandstand voor WFIL-TV. Zij playbacken Heartbeat en It’s So Easy. Daarnaast worden Buddy Holly, Jerry Allison en Joe Mauldin geïnterviewd door presentator Dick Clark. Dit is het laatste gezamenlijke optreden van Buddy Holly & The Crickets.

1958_earl_sinksAan de zakelijke overeenkomst met Norman Petty zet Buddy Holly op 3 november 1958 een punt. Jerry Allison en Joe Mauldin blijven wel bij het management van Norman Petty. Zij vragen Sonny Curtis om als gitarist bij The Crickets terug te komen. Henry Earl Sinks (foto) wordt de nieuwe zanger van de groep. Hij is op 1 januari 1940 in Littlefield in Texas geboren als zoon van Earl William Sinks en Vera Mae Johnson. Henry Earl Sinks wordt in 1960 opgevolgd door David Box. In 1961 wordt Jerry Naylor zanger van The Crickets.

Heartbeat, met op de B-kant Well All Right, wordt op 5 november 1958 in Amerika op Coral 62051 als single van Buddy Holly uitgebracht. Heartbeat komt op 29 december 1958 de Billboard Hot 100 binnen. De single blijft op 82 steken. In Engeland verschijnt de single op 21 november 1958 op Coral Q 72346. Heartbeat staat in de week van 16 januari 1959 slechts één week genoteerd op 30 in de Engelse hitparade.

The Crickets nemen op 21 november 1958 bij Norman Petty in Clovis in New Mexico Someone Someone op. Dit is een compositie van Violet Petty en Edwin Greines Cohen. Het is de eerste opname-sessie met Henry Earl Sinks als zanger van The Crickets. The Roses verzorgen de achtergrondvocalen en Violet Petty speelt piano. Someone Someone wordt in april 1959 uitgebracht op de B-kant van Love’s Made A Fool Of You. Someone Someone wordt in 1964 een nummer 2-hit in Engeland in de uitvoering van Brian Poole & The Tremeloes. In Amerika blijft deze versie op 97 steken.

Donna van Ritchie Valens komt op 24 november 1958 de Billboard Hot 100 binnen. De single (Del-Fi 4110) bereikt op 23 februari 1959 de tweede plaats. Donna heeft hij geschreven voor Donna Ludwig, een meisje dat hij op school heeft leren kennen. De B-kant, La Bamba, komt op 29 december 1958 de lijst binnen. La Bamba blijft op 2 februari 1959 op 22 steken. Dankzij het succes van Donna wordt Ritchie Valens gevraagd voor een rol in Go, Johnny Go!. In deze film worden de hoofdrollen vertolkt door Alan Freed, Jimmy Clanton en Sandy Stewart. In Go, Johnny Go! zijn sterren te zien als Chuck Berry, Jackie Wilson, The Cadillacs, Jo-Ann Campbell, The Flamingos, Harvey Fuqua, Eddie Cochran, Adriano Celentano en Jimmy Cavallo & The House Rockers.

1958_ampex_recorder_buddyIn zijn appartement 4H van The Brevoort aan Fifth Avenue in New York neemt Buddy Holly van 3 tot 17 december 1958 enkele nieuwe composities op. Hij legt de liedjes vast op een Ampex-bandrecorder die hij van Norman Petty heeft gekocht. Het apparaat heeft jarenlang dienst gedaan in diens opnamestudio in Clovis in New Mexico. Zichzelf begeleidend op gitaar neemt Buddy Holly op 3 december 1958 - That's What They Say en What To Do, op 5 december 1958 - Peggy Sue Got Married, op 8 december 1958 - That Makes It Tough, op 14 december 1958 - Crying Waiting Hoping en op 17 december - Learning The Game op.

Big Boppers Wedding van The Big Bopper komt op 8 december 1958 binnen in de Billboard Hot 100. De opvolger van de Top 10-hit Chantilly Lace komt niet verder dan 38. De B-kant van Big Boppers Wedding, Little Red Riding Hood is een week eerder binnengekomen en blijft op 72 steken.

 Op 11 december 1958 schrijft Buddy Holly in een brief aan zijn ouders: “Ik heb enkele nieuwe liedjes geschreven. Een paar vind ik goed. Het beste vind ik Peggy Sue Got Married. Maar dit mogen jullie aan niemand vertellen. Ik wil Jerry en Peggy Sue Allison met dit liedje verrassen als zij binnenkort op bezoek komen”. Drie dagen later schrijft Buddy Holly in een brief aan zanger Terry Noland dat hij voor hem enkele nieuwe liedjes heeft geschreven. Buddy Holly hoopt dat Jesse Stone, de arrangeur van Ray Charles, de liedjes voor Terry Noland wil bewerken. In de brief schrijft Buddy Holly verder: “Ik ga op 23 januari 1959 op tournee. Half februari 1959 ben ik terug in New York, dus ik denk dat wij dan de nieuwe liedjes kunnen opnemen”.

The Crickets nemen op 16 december 1958 in de NorVaJak-studio aan 1313 West Seventh Street in Clovis in New Mexico een coverversie van Love’s Made A Fool Of You op. Dit is een compositie Buddy Holly en Bob Montgomery. Love’s Made A Fool Of You is één van de achttien tracks op de langspeelplaat In Style With The Crickets die op 5 december 1960 op Coral CRL 57320 wordt uitgebracht.

Buddy en Maria Elena Holly brengen de kerstdagen van 1958 door bij zijn familie in Lubbock in Texas.

Op 27 december 1958 brengt Buddy Holly een bezoek aan KLLL-Radio in Lubbock. Hij gaat de weddenschap aan dat hij binnen een half uur een nieuw liedje kan schrijven. Dit wordt You’re The One. Waylon Jennings en discjockey Ray ‘Slim’ Corbin klappen mee met Buddy Holly als You’re The One wordt uitgezonden op KLLL-Radio. Tijdens de uitzending zingt Waylon Jennings zijn eigen compositie More And More. You’re The One wordt in 1968 in de studio van Norman Petty in New Mexico door The Fireballs van een orkestband voorzien voor het album Giant. Op 31 december 1958 zijn Buddy en Maria Elena Holly weer in New York.

Bronnen: The Buddy Holly Center, Lubbock; The Buddy Holly Story geschreven door John Tobler; British Hit Singles van David Roberts; British Hit Albums van Paul Gambaccini, Tim en Jonathan Rice; Billboard Top Pop Singles & Albums van Joel Whitburn; Hitdossier en Albumdossier van Johan van Slooten; www.peterkoelewijn.nl; diverse internetsites en archief Ton van Draanen.

© 2020, Ton van Draanen. Retour hoofdpagina: www.vandaagindemuziek.nl




Ad Visser: “Alle beschreven nieuwsfeiten op vandaagindemuziek.nl worden samengebracht door het getal. Een simpele datum vormt het spoor door de tijd. Elke dag weer. Een onderlinge samenhang tussen de gebeurtenissen lijkt te ontbreken maar bij elkaar vormen ze een complete levensgeschiedenis van de popmuziek”

#1 Albums

Nummer 1 in de Nederlandse 

albumlijst op 29 maart

1997: Spice – The Spice Girls

(4 weken 1)


Nummer 1 in de Vlaamse 

albumlijst op 29 maart

Geen nieuwe nummer 1-albums


Nummer 1 in de Waalse 

albumlijst op 29 maart

Geen nieuwe nummer 1-albums


Nummer 1 in de Britse

albumlijst op 29 maart

1958: Pal Joey

Soundtrack (4 weken 1)

1986: Hits 4 

Diverse Artiesten

(4 weken 1)


Nummer 1 in de Amerikaanse

albumlijst op 29 maart

1969: Blood, Sweat & Tears

Blood, Sweat & Tears

(7 weken 1)

1997: The Untouchable

Scarface (1 week 1)

2008: Trilla – Rick Ross

 (1 week 1)


Nummer 1 in de Duitse 

albumlijst op 29 maart

Geen nieuwe nummer 1-albums


Nummer 1 in de Franse

albumlijst op 29 maart

2003: One Heart 

Céline Dion (2 weken 1)

2008: Bleu Pétrole

Alain Bashung (1 week 1)


Nummer 1 in de Zwitserse

albumlijst op 29 maart

1987: Men And Woman

Simply Red (2 weken 1)

1992: After Hours

Gary Moore (2 weken 1)


Nummer 1 in de Oostenrijkse

albumlijst op 29 maart

Geen nieuwe nummer 1-albums


Nummer 1 in de Italiaanse

albumlijst op 29 maart

Geen nieuwe nummer 1-albums


Nummer 1 in de Deense

albumlijst op 29 maart

Geen nieuwe nummer 1-albums


Nummer 1 in de Zweedse

albumlijst op 29 maart

1996: Verkligen – Kent

(1 week 1)

2001: Känn Ingen Sorg

För Mig Göteborg

Håkan Hellström (1 week 1)

2007: Trying To Recall

Marie Lindberg (1 week 1)


Nummer 1 in de Australische

albumlijst op 29 maart

1976: The Best Of ABBA

ABBA (16 weken 1)


Nummer 1 in de 

Nieuw-Zeelandse albumlijst

op 29 maart

1987: The Joshua Tree – U2

(8 weken 1)

2010: The Fame Monster

Lady Gaga (1 week 1)


Nummer 1 in de Canadese

albumlijst op 29 maart

2009: Fais-Moi De La Tendresse

Ginette Reno (1 week 1)

#1 Hits

Nummer 1 in de Nederlandse

Top 40 op 29 maart

1980: Pearlydumm – BZN

(1 week 1)

2003: Step Right Up – Jamai

(7 weken 1)


Nummer 1 in de Mega Charts

op 29 maart

1975: Hey Mal Yo!

Johnny & Orquestra Rodrigues

(3 weken 1)

1980: Sajang É – Massada

(2 weken 1)

2003: Step Right Up – Jamai

(7 weken 1)

Bestverkochte single van 2003

2008: Mercy – Duffy (1 week 1)


Nummer 1 in Vlaanderen op

29 maart

1975: Down Down

Status Quo (1 week 1)

1980: Crying 

Don McLean (3 weken 1)

1986: The Promise You Made

Cock Robin (5 weken 1)

1997: Let A Boy Cry

Gala (5 weken 1)

2003: Spring – Spring

(8 weken 1)

2008: O Julissi Na Jalini

Ishtar (2 weken 1)


Nummer 1 in Wallonië op

29 maart

Geen nieuwe nummer 1-hits


Nummer 1 in Groot-Brittannië

op 29 maart

1963: Foot Tapper

The Shadows (1 week 1)

1986: Living Doll

Cliff Richard & The Young Ones

(3 weken 1)


Nummer 1 in Billboard

op 29 maart

1913: Sympathy

Walter Van Brunt & 

Helen Clark (2 weken 1)

1924: Somebody Stole My Gal

Ted Weems (5 weken 1)

1941: Amapola 

The Jimmy Dorsey Orchestra 

(10 weken 1)

1975: Lady Marmalade

LaBelle (1 week 1)

1986: Rock Me Amadeus

Falco (3 weken 1)

2008: Trilla – Rick Ross

(1 week 1)


Nummer 1 in Cash Box

op 29 maart

1952: Wheel Of Fortune

Kay Starr/Bob Wayne/

Eddy Wilcox (3 weken 1)

1969: Time Of The Season

The Zombies (1 week 1)

1975: Lovin’ You

Minnie Riperton (1 week 1)

1986: Rock Me Amadeus

Falco (2 weken 1)


Nummer 1 in Record World

op 29 maart

1975: Lady Marmalade

LaBelle (1 week 1)


Nummer 1 in West-Duitsland 

op 29 maart

1969: Atlantis – Donovan

(2 weken 1)


Nummer 1 in Zwitserland

op 29 maart

1981: Fade To Grey

Visage (2 weken 1)


Nummer 1 in Frankrijk

op 29 maart

1969: Oh! Lady Mary

David-Alexandre Winter

(1 week 1)

1986: Capitaine Abandonné

Gold (4 weken 1)

2008: Dangerous

M. Pokora featuring

Timbaland & Sebastian

(1 week 1)


Nummer 1 in Oostenrijk

op 29 maart

Geen nieuwe nummer 1-hits


Nummer 1 in Italië op

29 maart

1975: Un'Altra Donna

I Cugini Di Campagna (1 week 1)

1992: Human Touch 

Bruce Springsteen (2 weken 1)

2003: Gocce Di Memoria 

Giorgia (8 weken 1)


Nummer 1 in Denemarken

op 29 maart

2002: Freeek!

George Michael (1 week 1)


Nummer 1 in Zweden

op 29 maart

1996: California Love

2 Pac featuring Dr. Dre

(2 weken 1)

2001: The Centre Of The Heart

Roxette (4 weken 1)

2002: Dom Andra – Kent

(4 weken 1)


Nummer 1 in Australië op

29 maart

1958: The Twelfth Of Never

Johnny Mathis (1 weken 1)

1971: Knock Three Times 

Dawn (1 week 1)

2004: Yeah – Usher (1 week 1)


Nummer 1 in Nieuw-Zeeland

op 29 maart

1968: Why Or Where Or When

Mr. Lee Grant (2 weken 1)

1985: Shout! 

Tears For Fears (2 weken 1)

1996: Ridin’ Low – LAD

(1 week 1)


Nummer 1 in Canada op

29 maart

1975: Lady Marmalade

Labelle (1 week 1)

1986: Don’t Forget Me (When

I’m Gone – Glass Tiger

(2 weken 1)

2008: Love Song

Sara Bareilles (1 week 1)